Czy można napisać biografię bohatera, który nie jest postacią historyczną? Oczywiście, że tak. Historyczne są bowiem opowieści, które o nim tworzyli, powtarzali i w które wierzyli Grecy i Rzymianie. To w mitach, również tych o Odysie, wyraża się ich kultura i mentalność.
Odyseusz to postać nietuzinkowa i nie mniej sławna niż Juliusz Cezar. Prezentowana biografia to nowa, pełniejsza wersja dziejów najbardziej znanego z mitycznych podróżników. To także pochwała inteligencji herosa, jego sprytu, doświadczenia i opowieść o przemianach ludzkiego życia. Książka wypełnia luki w popularnych podaniach o Odysie i skupia uwagę na unikatowych wersjach jego przygód. Co wiadomo o jego rodzicach? Ile miał dzieci? Co robił pod Troją? Dlaczego zostawił w domu swój łuk? Jak umarł? Autor odpowiada na te pytania, zbiera wszystkie szczegóły z życia Odyseusza i przeplata je wyjaśnieniami dotyczącymi mitu i kultury antycznej....
Po śmierci Achillesa w obozie achajskim rozgorzał spór o to, który z wojowników był drugi pod względem waleczności i rangi po zmarłym herosie, a zatem ma odziedziczyć jego zbroję. Głów- nymi kandydatami okazali się Ajas z Salaminy, co dla Achajów nie było zaskoczeniem, i Odyseusz - co zaskoczeniem być mogło. Wobec impasu i braku pomysłu na rozstrzygnięcie sporu Nestor zaproponował, by wybadać opinię Trojan. Wysłano na przeszpiegi ludzi, którzy podsłuchali przy źródle, jak plotkowały o Achajach trojańskie kobiety. Ze słów tych kobiet wynikało, że Trojanie powinni w szczególności obawiać się Odysa. Na tę wieść wódz wyprawy Agamemnon jemu właśnie przekazał sławną zbroję syna Peleusa.
Zdarzenia te doprowadziły niebawem Ajasa do szaleństwa - niesławnego ataku na stado owiec, a potem także samobójstwa. Opowiadam o nich jednak z innego powodu. Historyjka ta ukazuje bowiem, jak plotka rodzi sławę, a nawet może doprowadzić do śmierci. Znaczenie starogreckiego terminu kleos obejmuje wła- śnie zarówno plotkę, jak i sławę - tę drugą rozumianą jako efekt rozpowszechniania wieści (plotek) o czyichś dokonaniach...
Więcej w załączonym PDF
Niech cię nie niepokoją
Cierpienia twe i błędy.
Wszędy są drogi proste,
Lecz i manowce wszędy.
O to chodzi jedynie,
By naprzód wciąż iść śmiało,
Bo zawsze się dochodzi
Gdzie indziej, niż się chciało.
Zostanie kamień z napisem:
Tu leży taki a taki.
Każdy z nas jest Odysem,
Co wraca do swej ltaki.
Leopold Staff, Odys,
[w:] Dziewięć muz, Warszawa 1958, s. 30.
W ramach naszego serwisu www stosujemy pliki cookies zapisywane na urządzeniu użytkownika w celu dostosowania zachowania serwisu do indywidualnych preferencji użytkownika oraz w celach statystycznych. Użytkownik ma możliwość samodzielnej zmiany ustawień dotyczących cookies w swojej przeglądarce internetowej. Więcej informacji można znaleźć w Polityce Prywatności
Korzystając ze strony wyrażają Państwo zgodę na używanie plików cookies, zgodnie z ustawieniami przeglądarki.
