Śmierć

Homer, Odyseja119–137 (proroctwo Tejrezjasza dot. dalszych podróży i śmierci)

Telegoneja

Apollodor, Epitoma36-37

Ajschylos, Psychagogoi (Wywoływacze dusz) frg. 275 – czapla i płaszczka atakująca z powietrza

Sofokles, Odyseusz akanthopleks (Odys zraniony kolcem), frg. 453–461;

Diktys z Krety, Dziennik wojny trojańskiej 15;

Hyginus, Opowiastki mityczne 127

Cyceron, Rozprawy tuskulańskie 2.49

Flawiusz Filostratos, Vita Apolonii 6.32 – o śmierci która przychodzi z morza 

Ptolemeusz Chennos (Focjusz, Biblioteka 150a): „W Tyrrenii – powiada – jest wieża Hals (Morze), zwana tak od czarownicy tyrreńskiej o imieniu Hals (Morze); została ona służką Kirke, a potem uciekła od swej pani. Do niej właśnie mówi – przybył Odyseusz, a ona zamieniła go za pomocą czarodziejskich ziół w konia i utrzymywała go u siebie, aż się zestarzał i umarł” (tłum. O. Jurewicz, ze zmianami).

Serwiusz, komentarz do Eneidy Wergiliusza 2.44 (zamiana w konia): sed Vlixes, posteaquam deformem puerum vidit, fugisse dicitur in errores, necatur autem vel senectute vel Telegoni filii manu aculeo marinae beluae extinctus. dicitur enim, cum continuo fugeret, a Minerva in equum mutatus.

zob. Albert Hartmann, Untersuchungen über die Sagen vom Tod des Odysseus, Muenchen 1917.

Teopomp BNJ 115 F354 (scholia do Aleksandry Lykofrona 806)

Arystoteles frg. 640 Rose (Pseudo-Aristoteles, „Peplos”)

Lykofron, Aleksandra 805–806 + scholia

Ptolemeusz Chennos (Focjusz, Biblioteka 152b)

Hezjod, Teogonia 1016

scholia do Aleksandry Lykofrona 805