Odyseusz: źródła

Imię

Fulgent. 2.8 – Ulixes enim Grece quasi olonxenos id est omnium peregrinus dicitur; et quia sapientia ab omnibus mundi rebus peregrina est, ideo astutior Ulixes dictus est.

schol. Od. 1.75 + schol. Lycophr. 786 - poród Antiklei w drodze i etymologia imienia

Ptolemeusz Hefajstion nov. hist. 1 (Mythogr. Gr. 183 West) - nazywał się Outis bo miał duże uszy (ota)

Sofokles, frg. 965: ὀρθῶς δ’ ᾿Οδυσσεύς εἰμ’ ἐπώνυμος κακῶν / πολλοὶ γὰρ ὠδύσαντο δυσμενεῖς ἐμοί

Śmierć Odysa

śmierć w Etrurii

Theopompus BNJ 115 F354 (scholia to Lyc. Alex. 806) – Odysseusz założył etruskie miasto Gortynaja, czyli Cortonę, i tasm zmarł, został pogrzebany, a następnie otrzymał kult heroiczny po śmierci.

Ptolemeusz Chennos (Phot. Bibl. 150a): W Tyrrenii – powiada – jest wieża Hals („Morze“), zwana tak od czarownicy tyrreńskiej o imieniu Hals („Morze“); została ona służką Kirke, a potem uciekła od swej pani. Do niej właśnie – mówi – przybył Odyseusz, a ona zamieniła go za pomocą czarodziejskich ziół w konia i utrzymywała go u siebie, aż się zestarzał i umarł. [tłum. O. Jurewicz] // por. Servius ad Verg. Aen. 2.44: sed Vlixes, posteaquam deformem puerum vidit, fugisse dicitur in errores, necatur autem vel senectute vel Telegoni filii manu aculeo marinae beluae extinctus. dicitur enim, cum continuo fugeret, a Minerva in equum mutatus.